- Dna moczanowa - Zachorowanie na dnę jest ściśle związane z otyłością, cukrzycą i innymi chorobami cywilizacyjnymi. Aż 50% chorych na dnę cierpi jednocześnie na zespół metaboliczny, tj. współistnienie otyłości, nadciśnienia i podwyższonego poziomu glukozy we krwi.
- Hiperurykemia a inne schorzenia - U pacjentów z hiperurykemią występuje zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Okazuje się również, że stężenie kwasu moczowego w surowicy może wzrastać w przypadku upośledzonej tolerancji glukozy jeszcze długo przed wystąpieniem objawów cukrzycy.
Co sprzyja wystąpieniu hipoglikemii?
Każda osoba ma swój własny dobowy profil stężenia glukozy we krwi. Chorzy na cukrzycę, którzy regularnie kontrolują glikemię potrafią wskazać porę dnia, w której są najbardziej narażeni na hipoglikemię. Jest to wiedza, którą musi zgłębić każdy chory na cukrzycę. Niezależnie od tego hipoglikemia częściej występuje w porze obiadu i w nocy. Podczas snu wydzielanie adrenaliny zostaje w naturalny sposób zahamowane, co powoduje stłumienie sygnałów ostrzegających przed zagrożeniem.
Najczęstszą przyczyną hipoglikemii jest nieodpowiednie dawkowanie insuliny: podanie zbyt dużej dawki hormonu, spożycie zbyt małej ilości węglowodanów lub opóźnienie posiłku. Niedocukrzeniu sprzyja zbyt intensywny wysiłek fizyczny wykonany szczególnie w godzinach popołudniowych. Powodem hipoglikemii nocnych bywa także spożywanie alkoholu.
Skłonność i wrażliwość na hipoglikemię kształtowana jest przez całe życie. Jedna z teorii medycznych mówi, że przewlekła hiperglikemia u małych dzieci (poniżej 5 rż.) powoduje zaburzenia funkcji istoty białej mózgu wynikające z nieprawidłowej mielinizacji. Z tego powodu mózg w późniejszym życiu staje się bardziej podatny działanie hipoglikemii.